ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ Γ.
ΝΤΙΝΟ ΓΕΡΑ…
Το ξημέρωμα της 28ης Οκτωβρίου συλλαμβάνεται ο σύντροφός μας Κωνσταντίνος Γ. από την αντιτρομοκρατική σε διαμέρισμα στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα. Η επιχείρηση πραγματοποιείται στο πλαίσιο της εκτέλεσης εντάλματος σύλληψης, που εκδόθηκε από τον ειδικό εφέτη ανακριτή Νικόπουλο, σχετικά με την αποστολή δεμάτων – βομβών τον Μάρτιο του ’17. Λίγες ώρες αργότερα συλλαμβάνεται σύντροφος από το φιλικό περιβάλλον του Κωνσταντίνου – ο οποίος τις επόμενες μέρες αφήνεται ελεύθερος – ενώ έρευνες πραγματοποιούνται στα σπίτια και των δυο συλληφθέντων. Τις επόμενες ημέρες επιχειρούνται περαιτέρω έρευνες σε σπίτια και προσαγωγές μενομωμένων συντρόφων και αλληλέγγυων, χωρίς να παράξουν το οποιοδήποτε αποτέλεσμα – προς απελπισία της κυβέρνησης και της αντιτρομοκρατικής.
Οι πρόσφατες αυτές επιχειρήσεις της αντιτρομοκρατικής, το συντελούμενο μπαράζ συλλήψεων, οι εν εξελίξει παρακολουθήσεις και έρευνες σε σπίτια αγωνιστών, όπως και η επιχειρούμενη σύνδεση του συντρόφου μας Κωνσταντίνου με έναν πακτωλό ενεργειών αλλά και.. πλήθος οργανώσεων του ένοπλου αγώνα, συνιστούν άλλη μια ψηφίδα στο κυβερνητικό κατασταλτικό σχέδιο των αγώνων των αναρχικών εν γένει, αλλά και των κινημάτων συνολικά.
Εν μέσω μιας ανευ προηγουμένου επέλασης του εγχώριου και διεθνούς κεφαλαίου στα εργασιακά κεκτημμένα δεκαετιών, βίαιας φτωχοποίησης και προλεταριοποίησης των μικρών και κατώτερων στρωμμάτων και χρόνιας – πλέον – και διαρκούς ανεργίας, οι αγώνες και οι αντιστάσεις των “από τα κάτω” αποτελούν πρώτο στόχο της κυβερνητικής εσωτερικής πολιτικής. Δεδομένης της – κατά κοινή ομολογία – όψιμης δυσχέρειας των “έμπορων ελπίδας” να πείσουν το σύνολο των εκμεταλλευόμενων στρωμμάτων ως προς την αναγκαιότητα ευθυγράμμισης με τις επιβαλλόμενες μνημονιακές πολιτικές – τουλάχιστον με την ίδια ευκολία που “πείσθηκαν” οι ίδιοι από τους “θεσμούς” – η οποιαδήποτε επιλογή των καταπιεσμένων να προβούν σε δυναμικές ενέργειες, ανεξαρτήτως έντασης, αποτελεί μια δυνητική εστία αποσταθεροποίησης για την εύθραυστη παρούσα επίφαση κοινωνικής συνοχής και πολιτικής ομαλότητας, που τόσο πασχιζουν να διατηρήσουν. Πόσο μάλλον, μιας από τις δυναμικότερες επιλογές, αυτής του ενόπλου αγώνα.
Πέρα από την συστηματική προσπάθειά των εκάστοτε κυβερνώντων να καταστέλλουν τα κινήματα και τον “εσωτερικό εχθρό”, παρακολουθούμε με οργή την επιχειρούμενη ένταξη της σύλληψης του συντρόφου μας Κωνσταντίνου στην επικοινωνιακή στρατηγική του ΣυΡιζΑ και τα τωρινά μικροκομματικά του παιχνίδια με τους αντιπολιτευόμενους. Μέσα από έναν κυκεώνα ενδοεξουσιαστικών διαξιφισμών και πολέμου ανακοινώσεων για τα “περιστατικά βίας και ανομίας στο κέντρο της Αθήνας” – που αφορούν κυρίως στην συζήτηση στη Βουλή για την εν λόγω “ανομία” στις 3/11, βλέπουμε ότι επιχειρείται τόσο από τον ΣυΡιζΑ όσο και από το πολιτικό προσωπικό τους στα ΜΜΕ η δημιουργία κλίματος τρομοϋστερίας και η συσχέτιση άσχετων ποινικών υποθέσεων στην προσπάθειά τους να δείξουν τα εν λόγω σοσιαλδημοκρατικά απολειφάδια ότι μπορούν, τουλάχιστον, να εγγυηθούν την “ασφάλεια” των πολιτών – δηλαδή του γνωστού συφερτού των κυβερνητικών αξιωματούχων, των δικαστικών, των μεγαλοδημοσιογράφων, των μεγαλοδικηγόρων, των Παπαδήμων και των Σόιμπλε, από τους αναρχικούς αγωνιστές.
Έχοντας ως δεδομένο ότι η διαφορά της ΝΔ και του ΣυΡιζΑ ως προς την διαχείρηση της κρίσης και την διαμεσολάβηση στις διαπραγματεύσεις είναι μόνο επικοινωνιακή, βλέπουμε μια συστηματική προσπάθεια να παράγεται πολιτική υπεραξία γύρω από υποθέσεις “εγκληματικότητας” μπας και πουληθεί “ασφάλεια” στους πληβείους, αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη από θέματα – ύφαλους που αποτελούν δυνητικά ξεβρακώματα σχεδόν για όλο το πολιτικό φάσμα, όπως, για παράδειγμα, την επερχόμενη καυτή πατάτα της Τρίτης Αξιολόγησης.
Για ακόμη μια φορά, παρακολουθούμε να διατρανώνεται ένα επικοινωνιακό ντελίριο πάνω στο έωλο στοιχείο του DNA – πάνω στο οποίο η αντιτρομοκρατική έχει πολλές φορές επιχειρήσει να στήσει δίκαστικές παρωδίες αναρχικών, με όλες να έχουν οδηγήσει στην πανηγυρική αθώωση των κατηγορούμενων. Μια επικοινωνιακή παρωδία, που συνεχίζεται με τις παρακολουθήσεις, συλλήψεις και έρευνες στο συντροφικό, φιλικό και αλληλέγγυο περιβάλλον, που δεν κατάφερε να βρει τίποτα περισσότερο για να επιδείξει στα αφεντικά τους από τα πολιτικά γραφεία της Κουμουνδούρου.
Αξίζει, σε αυτό το σημείο, μια αναφορά στον επαίσχυντο ρόλο, τόσο των διάφορων τοπικών μέσων των νοτίων προαστίων, όσο και των υπόλοιπων ένστολων ή μη ρουφιάνων της ασφάλειας, και στην ευθεία στοχοποίηση από μέρους τους του συντροφικού, συγγενικού και φιλικού περιβάλλοντος των συλληφθέντων, των σπιτιών τους, αλλά και των εργασιακών τους χώρων. Φαίνεται να υπάρχει η αντίληψη ότι, το ρουφιανιλίκι στο οποίο επιδόθηκαν οι Κλουζώ των γνωστών τοπικών μέσων, με γελοιώδη ψυχογραφήματα, κοντινά πλάνα και δημοσιοποιήσεις διευθύνσεων οικιών και εργασιακών χώρων, θα οδηγούσε στον εκφοβισμό της τοπικής κοινωνίας και την απομόνωση του κόσμου του αγώνα. Συνηθισμένα, όμως, τα βουνά στα χιόνια.
Όσο και αν επιχειρείται η κοινωνική και πολιτική απομόνωση των αγωνιστών και συντρόφων μας, όσο και αν επιχειρείται ο εκφοβισμός των φίλων και αλληλέγγυων, όσο και αν επιχειρείται η περιθωριοποίησή τους και, συντοχρόνως, η απονοηματοδότηση των αγώνων τους – μια πάγια τακτική του κράτους – η αλληλεγγύη μας με όλους τους διωκώμενους είναι δεδομένη, κανένας και τίποτα δεν πρόκειται να μας απομακρύνει από αυτούς, και δεν θα επιτρέψουμε, ούτε και πρόκειται να ανεχθούμε την καταστολή σε βάρος οποιουδήποτε άλλου αγωνιστή ή καταπιεζόμενου εν γένει. Ούτε πρόκειται ποτέ μας να εγκαταλείψουμε, ως αναρχικοί, τον αγώνα για μια κοινωνία ελευθερίας και ισότητας, τον αγώνα για την επανάσταση και την κοινωνική αλλαγή. Γιατί η εξέγερση, δεν φυλακίζεται.
…ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ!
Σύντροφοι-ισσες από τα Νότια