ΑΠΕΝΑΝΤΙ
σε κάθε εθνικότητας αντικοινωνική εγκληματικότητα που οδηγεi σε δολοφονίες ανθρώπων για μία κάμερα. στις μαφίες που λυμαίνονται τις γειτονιές μας (μπραβιλίκια, πορνεία, ναρκωτικά, κλεπταποδοχές) στα ρατσιστικά πογκρόμ που σκοτώνουν μετανάστες και στέλνουν δεκάδες στα νοσοκομεία στην λυσσαλέα επίθεση αφεντικών, πολυεθνικών εταιρειών, υπερκρατικών δομών (ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ) και κράτους που θέλουν να μας γυρίσουν στην εποχή του 19ου αιώνα στις δολοφονικές επιθέσεις των ΜΑΤΑΔΩΝ και λοιπών ένστολων καθαρμάτων σε εργατικές πορείες που θέλουν να κάνουν τον κόσμο να μένει σπίτι του
εμείς, οι “από τα κάτω” ντόπιοι (έλληνες και ξένοι), εργαζόμενοι, επισφαλείς, άνεργοι, γείτονες,
μπορούμε να επιλέξουμε μεταξύ δύο μελλοντικών κόσμων:
Ο ένας είναι της ζούγκλας και του κοινωνικού κανιβαλισμού. Όπου ο πολύ εξαθλιωμένος επιβουλεύεται τον λιγότερο εξαθλιωμένο. Της παραίτησης, της απομόνωσης.Της γειτονιάς φυλακής, όπου δίπλα στους ένστολους στρατούς έχουμε τους μαφιόζικους, όπως και σήμερα. Του σκυψίματος του κεφαλιού και του ραγιαδισμού ελπίζοντας ότι οι αφεντάδες θα μας λυπηθούν στο τέλος. Της ενίσχυση νεοναζιστικών και ολοκληρωτικών αντιλήψεων, που στο παρελθόν γέμισαν τον κόσμο όλο με κρεματόρια και νεκρούς. Όπου τα αφεντικά θα έχουν εξαφανίσει κάθε είδος κοινωνικής παροχής και προστασίας και θα θεωρείται επιτυχία το ότι ζούμε και αναπνέουμε.
Ή τον κόσμο της αντίστασης, της αλληλεγγύης, της αλληλοβοήθειας Με ζωντανές γειτονιές, όπου ελεύθεροι άνθρωποι συνομιλούμε, συνδιαμορφώνουμε απόψεις και αντιλήψεις. Χωρίς αρχηγούς και ειδικούς στην πολιτική, αλλά αδιαμεσολάβητα, ισότιμα, πρόσωπο με πρόσωπο. Όπου παίρνουμε πρωτοβουλίες ελεύθερα Όπου αναλαμβάνουμε ευθύνες και πρωτοβουλίες να διαμορφώσουμε τις γειτονιές και τις ζωές μας όπως ονειρευόμαστε.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΣΤΕΚΙ ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΗ
Αγ. Βασιλείου και Π.Π.Γερμανού 22, Μπραχάμι