Ρεμπέτικο Γλέντι
Πέμπτη 12/12, 8μμ
στο Ελευθεριακό Στέκι Πικροδάφνη
Αγ. Βασιλείου & Π.Π. Γερμανού 22 (Μπραχάμι)
Author: admin
[Πέμπτη 5/12] Αυτοδιαχειριζόμενο Μπαρ + Προβολή Video για την Εξέγερση του Δεκέμβρη ‘08
Αυτοδιαχειριζόμενο Μπαρ + Προβολή Video για την Εξέγερση του Δεκέμβρη ‘08
Πέμπτη 5/12
21:00 – 2:00
στο Ελευθεριακό Στέκι Πικροδάφνη
Αγ. Βασιλείου & Π.Π. Γερμανού 22 (Μπραχάμι)
Στο πλαίσιο του αυτοδιαχειριζόμενου Bar αυτής της Πέμπτης (5/12) θα προβληθεί Video για την εξέγερση του Δεκέμβρη ’08
Στιγμές από την Εξέγερση του Δεκέμβρη Εντός και Εκτός της Ελληνικής Επικράτειας και στις Γειτονιές μας
Παραγωγή: Ελευθεριακό Στέκι Πικροδάφνη (Nοέμβρης 2009)
Διάρκεια: 42΄
στο χώρο λειτουργεί βιβλιοπωλείο με κινηματικές εκδόσεις
Αλληλεγγύη στον αναρχικό Θοδωρή Σίψα [αφίσα + δράσεις]
Ούτε βήμα πίσω απέναντι στην κρατική – μιντιακή σκευωρία
Αλληλεγγύη στον αναρχικό Θοδωρή Σίψα διωκόμενο για το τραγικό γεγονός στην τράπεζα Marfin την 5η Μάη 2010
Δίκη 9 Δεκέμβρη
Συνέλευση στις νότιες συνοικίες για την αλληλεγγύη στους φυλακισμένους αγωνιστές / Ελευθεριακό στέκι Πικροδάφνη / Ναμούς (Αναρχική Συλλογικότητα από Ελληνικό, Άνω Γλυφάδα, Αργυρούπολη)
δράσεις στις γειτονιές μας:
παρέμβαση αλληλεγγύης στο σύντροφο Θ. Σίψα [μετρό Δάφνης, Παρ.22/11]
[Σαβ.23/11] Αυτοδιαχειριζόμενο Μπαρ οικονομικής ενίσχυσης για τα δικαστικά έξοδα του αναρχικού Θοδωρή Σίψα
Αυτοδιαχειριζόμενο Μπαρ οικονομικής ενίσχυσης
για τα δικαστικά έξοδα του αναρχικού Θοδωρή Σίψα
που διώκεται με κατασκευασμένες κατηγορίες
για το τραγικό γεγονός στην τράπεζα Marfin
Σάββατο 23/11
21.00 – 02.00
στο Ελευθεριακό Στέκι Πικροδάφνη
Αγ. Βασιλείου και Π.Π.Γερμανού 22, Μπραχάμι
Στο χώρο θα φιλοξενούνται εκδόσεις για την οικονομική υποστήριξη των πολιτικών κρατουμένων
Σε ένα σύστημα αδιέξοδο δεν υπάρχει επιστροφή παρά μόνο διαρκής πόλεμος
Δεν υπάρχει επιστροφή. Ο καπιταλισμός αφήνει πίσω του κάθε μοντέλο κοινωνικού κράτους, θεωρώντας οι κύριοι θιασώτες του, τα μεγάλα αφεντικά δηλαδή και οι εκάστοτε κυβερνητικοί εντολοδόχοι του, πως ήρθε ο καιρός πλέον για τον ολοκληρωτικό του θρίαμβο. Η πίεση του πάλαι ποτέ κραταιού ανατολικού μπλοκ, σε συνδυασμό με τους εργατικούς/συνδικαλιστικούς αγώνες στις λεγόμενες δυτικές χώρες και με την αναγκαιότητα ανοικοδόμησης μετά τον καταστροφικό β΄ παγκόσμιο πόλεμο, αποτελούν ορισμένες από τις βασικές ράγες πάνω στις οποίες η ανθρωπότητα διέτρεξε την ιστορία της στο β΄ μισό του εικοστού αιώνα. Οι συνθήκες αυτές επέβαλαν μία πολιτική μοιράσματος ενός μέρους του χρήματος και της ιδιοκτησίας, διαμορφώνοντας παράλληλα μία αστική δημοκρατία που περιέπλεκε με τον μεγαλύτερο δυνατό τρόπο το κράτος με την κοινωνία.
Σήμερα, όλη αυτή η πρότερη κατάσταση οδηγείται σε ξεχαρβάλωμα. Η είσοδος κρατών με τεράστιο πληθυσμιακό -και όχι μόνο- δυναμικό στη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς, οι νέοι γεωπολιτικοί όροι και συσχετισμοί που βρίσκονται υπό διαμόρφωση και η παρακμή κάθε ριζοσπαστικού κοινωνικού οράματος ως συνέπεια της αφομοίωσής του από τους κομματικούς, κρατικούς και πελατειακούς μηχανισμούς αποτελούν ορισμένες από τις βασικότερες αιτίες που οδηγούν σε αυτό. Σήμερα, ο καπιταλισμός διαθέτει απίστευτα νούμερα διαθέσιμου εργατικού δυναμικού, έτοιμα να μετακινηθούν ακόμα και για μια σκατοδουλειά από τη μία άκρη της γης στην άλλη. Το μεταναστατευτικό αποτελεί μία πρώτης τάξεως αφορμή για να πλήττονται οι εργασιακές σχέσεις και να βρωμάει πάλι ο τόπος από ρατσιστικά σχόλια και συμπεριφορές. Κάθε βλάκας, ρουφιάνος ή κατακάθι θα μείνει στη «λογικοφανή» αιτιολόγηση ότι για όλα φταίνε οι μετανάστες, καθώς την ίδια ώρα θα λουφάζει ή και θα χειροκροτεί το πιθανότερο την ολόπλευρη επίθεση που θα δέχονται οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι και οι συνταξιούχοι και την καταστολή που θα υφίστανται οι αντιστεκόμενοι στους δρόμους.
Δεν υπάρχει λοιπόν λόγος να υφίσταται κανένα είδος «κοινωνικού κράτους» όταν η πιάτσα είναι γεμάτη ζωντανή σάρκα και πλουτοπαραγωγικούς πόρους για απεριόριστη εκμετάλλευση. Γι΄ αυτόν ακριβώς το λόγο, σήμερα επιχειρούν να μας καταστήσουν για άλλη μια φορά στην ιστορία είλωτες, πληβείους, κολίγους, ακόμα και δούλους. Η μισθωτή σκλαβιά μετεξελίσσεται σε απόλυτη σκλαβιά: στη σκλαβιά του να σε υποχρεώνουν να ψάχνεις για μια σκατοδουλειά των 300 ευρώ που θα την αρπάξεις μέσα από τα χέρια καμιά εκατοσταριά τουλάχιστον άλλων λέγοντας και «ευχαριστώ» στο νέο αφεντικό σου. Γι΄ αυτό το λόγο, επιχειρούν να διαλύσουν τη μικροϊδιοκτησία και τις μικρές επιχειρήσεις και πάνω απ΄ όλα να επιβάλλουν τα εργασιακά κάτεργα. Μετά από αυτήν τη σφαγή, όποιος παραμείνει αφεντικό ή ιδιοκτήτης, θα ανήκει με όρους ξεκάθαρους στην τάξη των καταπιεστών.
Υπάρχει η ψευδαίσθηση -ή η παραίσθηση μετά από τόσες δεκαετίες σοσιαλδημοκρατίας- ότι με μία αλλαγή σε κυβερνητικό επίπεδο μπορεί να αλλάξει αυτός ο ρους της ιστορίας και να προσεγγίσουμε και πάλι τους αλλοτινούς καιρούς που ο καπιταλισμός ήταν πιο βολικός μαζί με τους μικροαστούς αφήνοντάς τους να πιστεύουν ότι μπορούν και αυτοί να παίζουν μαζί του δίχως να κινδυνεύουν να καούν. Η αριστερή κυβερνησιμότητα είναι μια απάτη όμως αλλά ακόμα και αν θα ήθελε να έχει μία σοβαρή ευκαιρία, δε θα έπρεπε να διαθέτει τόσο μίζερους πολιτικούς αρχηγούς. Ο πόλεμος που δεχόμαστε σήμερα μπορεί να μην έχει κηρυχτεί ρητά ως τέτοιος αλλά είναι ξεκάθαρο πως το κράτος επιδιώκει να καταλάβει πολύ καλά όλη η κοινωνία ότι περί αυτού τελικά πρόκειται. Αυτός είναι ο λόγος που τρομοκρατούν καθημερινά μέσα από τα κανάλια. Αυτός είναι ο λόγος που απειλούν ότι θα σε βάλουν φυλακή με το παραμικρό «αδίκημα». Αυτός είναι ο λόγος που ξυλοκόπησαν τόσο άγρια τους τέσσερις συλληφθέντες αναρχικούς συντρόφους μετά τη ληστεία στο Βελβεντό και δημοσίευσαν τις σχετικές τους φωτογραφίες. Αυτός είναι ο λόγος που χρησιμοποιούν τα πάνοπλα εκάμ για να εισβάλουν στις αναρχικές καταλήψεις αλλά ακόμα και στα αντιστεκόμενα χωριά, όπως αυτά της Χαλκιδικής. Αυτός είναι ο λόγος που μαζεύουν διαρκώς DNA. Αυτός είναι ο λόγος που έχουν εξαπολύσει τις μαφίες στους δρόμους ανεξέλεγκτες. Αυτός είναι ο λόγος που προωθούν μονάχα το γλείψιμο και την υποταγή.
Με όποιον σώφρονα και λογικό άνθρωπο -που δεν έχει παραιτηθεί από την ιδέα της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας- μιλήσεις, θα συμφωνήσει πως δεν υπάρχει άλλη λύση από τη βίαιη ανατροπή αυτής της κατάστασης. Έτσι λοιπόν, το πρόταγμα της κοινωνικής εξεγερτικής δράσης και της διαμόρφωσης όρων και συνθηκών κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης γίνονται όλο και πιο επίκαιρα και επιτακτικά ζητήματα. Πόσο δε μάλιστα όταν ο εχθρός, κρατικός ή παρακρατικός, εξοπλίζεται όλο και πιο πολύ για να αντιμετωπίσει τον εσωτερικό εχθρό και ακόμα χειρότερα για να επιβάλει ολοκληρωτικές μορφές κυριαρχίας του.
Σήμερα λοιπόν οφείλουμε να διαμορφώσουμε πολιτικούς οργανισμούς που με μεγαλύτερη σαφήνεια και αποτελεσματικότητα να μπαίνουν στο πεδίο του ταξικού και κοινωνικού πολέμου. Και επειδή αυτός ο πόλεμος δεν είναι απλά ένα σχήμα ποιητικού λόγου αλλά καθημερινό βίωμα στο πετσί, χρειάζεται συγκεκριμένη δέσμευση και στράτευση. Προς αυτήν την κατεύθυνση, οφείλουμε να συνθέσουμε τα οργανωτικά εργαλεία που διαθέτει η ιστορία του αναρχικού κινήματος με αυτά που διαθέτουμε εμείς σήμερα. Αντιλαμβανόμαστε τη συμμετοχή μας στο Συντονισμό Αναρχικών Κοινοτήτων Αγώνα Νότιας-Ανατολικής Αθήνας ως ένα τέτοιο βήμα. Ο Συντονισμός αυτός λειτουργεί με βάση ένα συγκεκριμένο τρόπο και σκεπτικό, κοινά διαμορφωμένο και αποφασισμένο από όλες τις συντρόφισες και τους συντρόφους που συμμετέχουν σε αυτόν.Για εμάς, ο Συντονισμός αποτελεί τη διεύρυνση της απεύθυνσης του λόγου μας και τον πολλαπλασιασμό της δυναμικής της δράσης μας. Οφείλουμε να διασπείρουμε τους πυρήνες αντίστασης σε κάθε δήμο, συνοικία και γειτονιά της νότιας-ανατολικής Αθήνας.
Θέρος, τρύγος, πόλεμος λοιπόν. Πόλεμος ενάντια στο κράτος που σπέρνει την καταστολή και επιβάλει τον φόβο και την υποταγή. Πόλεμος ενάντια στα αφεντικά που μας «προσφέρουν» τη δουλειά με απειλές και αντάλλαγμα το γλύψιμο και την υπακοή. Πόλεμος σε όσους διχάζουν όλους εμάς που αποτελούμε τους από τα κάτω, ανεξάρτητα από γλώσσα, χρώμα και θρήσκευμα, τη στιγμή μάλιστα που οι τράπεζες, το κράτος και τα αφεντικά μάς επιβάλουν ακόμα και πρόβλημα επιβίωσης. Πόλεμος καθημερινός ενάντια στη βαρβαρότητα, για μια ζωή ελευθερίας και αλληλεγγύης.
ελευθεριακό στέκι Πικροδάφνη Μπραχάμι, Οκτώβρης 2013
Αυτοδιαχειριζόμενο Μπαρ [κάθε Πέμπτη στο Ελευθεριακό Στέκι Πικροδάφνη]
Αυτοδιαχειριζόμενο Μπαρ
Κάθε Πέμπτη
21:00 – 2:00
στο Ελευθεριακό Στέκι Πικροδάφνη
Αγ. Βασιλείου & Π.Π. Γερμανού 22 (Μπραχάμι)
στο χώρο λειτουργεί βιβλιοπωλείο με κινηματικές εκδόσεις
Γιατί ο φασισμός δεν θα τσακιστεί από το κράτος…
[κείμενο του Συντονισμού Αναρχικών Κοινοτήτων Αγώνα νότιας-ανατολικής Αθήνας]
Γιατί ο φασισμός δεν θα τσακιστεί από το κράτος…
Ζούμε σε μια εποχή που ο καπιταλισμός αναδιαρθρώνεται σε οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο και έχει εξαπολύσει μια ολομέτωπη επίθεση στους εκμεταλλευόμενους. Το κράτος, με πρόφαση τη σωτηρία της οικονομίας και με στόχο τη σωτηρία του κεφαλαίου, έχει περάσει σε μια φάση διαρκούς έκτακτης ανάγκης, καταστέλλοντας κάθε κοινωνικό-ταξικό αγώνα. Οι πρακτικές είναι ποικίλες: κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας, επιστρατεύσεις απεργών, έντονη αστυνομοκρατία, βίαιη καταστολή, αναβάθμιση του νομικού οπλοστασίου με τρομονόμους (Άρθρο 187). Σε αυτή την κατεύθυνση άλλη μια χρυσή εφεδρεία του κράτους διαχρονικά είναι οι φασίστες.
Σε μια κοινωνία κατακερματισμένη, οικονομικά εξαθλιωμένη, με το ένα κομμάτι εκμεταλλευόμενων να στρέφεται ενάντια στο άλλο και με την απουσία ευρύτερης κινηματικής συγκρότησης, το έδαφος ήταν γόνιμο για να προωθηθεί από κράτος και κεφάλαιο η φασιστική οργάνωση της Χ.Α. ως ένας ακόμα επίδοξος σωτήρας, προκειμένου να αποτραπεί η έκφραση δυσαρέσκειας μέσα από το επαναστατικό κίνημα.
Η Χ.Α. στοχοποιώντας τους μετανάστες και όχι τα ντόπια και διεθνή αφεντικά ως υπεύθυνους για την οικονομική κρίση ουσιαστικά λειτουργεί σαν ένας αντιπερισπασμός, σαν μια ακόμη βαλβίδα εκτόνωσης της συσσωρευμένης κοινωνικής οργής προς μια ακίνδυνη για το σύστημα εξουσίας κατεύθυνση. Ωστόσο, η άνοδος της Χ.Α. δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία αλλά πάτησε πάνω σε εθνικιστικά και ρατσιστικά ιδεολογήματα που προϋπήρχαν σε τμήμα της ελληνικής κοινωνίας, και αναπαρήγαγε το κράτος. Οι φασίστες αποτέλεσαν το μακρύ χέρι του συστήματος, κάνοντας τη βρώμικη δουλειά της αστικής δημοκρατίας με επιθέσεις σε αγωνιστές, πογκρόμ σε μετανάστες, ενεργό ρόλο στην καταστολή κοινωνικών κινημάτων (όπως στις Σκουριές Χαλκιδικής), προσπάθεια εισχώρησης στα σωματεία με τη γραμμή της εργοδοσίας (όπως επιχείρησαν ανοιχτά στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος). Η δράση αυτή πέρα από τα άμεσα αποτελέσματά της, προλείανε το έδαφος για να απενοχοποιηθούν αυτές οι πρακτικές και τα ιδεολογήματα ώστε να υιοθετηθούν και πάλι στη συνέχεια από την επίσημη κρατική πολιτική.
Η οργανωμένη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τάγμα εφόδου της Χ.Α. προκάλεσε έντονες κοινωνικές αντιδράσεις, με πολλές χιλιάδες ανθρώπων να διαδηλώνουν ανά την επικράτεια και να συγκρούονται με την αστυνομία. Η κυβέρνηση απάντησε και πάλι με βία και καταστολή, πλήθος συλλήψεων και σοβαρούς τραυματισμούς διαδηλωτών στη Νίκαια και αλλού. Αμέσως μετά, η κυβέρνηση κηρύττει ανένδοτο αγώνα ενάντια στους νέο-ναζί δολοφόνους. «Ανακαλύπτει» επαφές της Χ.Α. στην αστυνομία και πιθανώς στο στρατό. «Ανακαλύπτει» επαφές με κυκλώματα της νύχτας, όπλα, μη καταγεγραμμένες επιθέσεις σε μετανάστες, βρώμικες πηγές χρηματοδότησης και πολλά άλλα. «Ανακαλύπτει» δηλαδή ό,τι ακριβώς λέει ο αναρχικός χώρος πως είναι η Χ.Α. εδώ και δεκαετίες, ένας συρφετός παρακρατικών με πλάτες από την αστυνομία και δυνατές επαφές με τη νύχτα.
Η διαρκώς κλιμακούμενη και πλέον ανοιχτή δολοφονική δράση των ταγμάτων εφόδου (ας μην ξεχνάμε την επίθεση στους αφισοκολλητές του ΚΚΕ στο Πέραμα που προηγήθηκε) σε συνδυασμό με τις έντονες κοινωνικές αντιδράσεις και τον κίνδυνο να λάβουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις ήταν εκείνες που επέβαλαν την απόφαση για την αλλαγή του τρόπου διαχείρισης του φασιστικού παράγοντα. Η αναζήτηση, δήθεν αντιφασιστικών, ιδεολογικών λόγων για να εξηγηθεί η στροφή της κυβέρνησης απέναντι στη Χ.Α. είναι αστεία, κι αυτό γιατί η ατζέντα της Χ.Α. είναι απλώς η επέκταση της ατζέντας που η κυριαρχία έχει προ πολλού υιοθετήσει. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, τα πογκρόμ του «Ξένιου Δία», το φακέλωμα τοξικοεξαρτημένων, η διαπόμπευση γυναικών ως εκδιδόμενων οροθετικών και οι κατά συρροή επιστρατεύσεις εργαζομένων είναι έργο της δημοκρατικής κυβέρνησης. Οι πολλαπλές δηλώσεις υψηλόβαθμων στελεχών της ΝΔ, οι θέσεις συστημικών δημοσιογράφων και η κριτική υποστήριξη των βουλευτών της Χ.Α. στην κυβέρνηση μάλλον άφηναν ανοιχτά ενδεχόμενα στην κατεύθυνση της κυβερνητικής συνεργασίας της ΝΔ με την Χ.Α. και όχι της πάταξής της. Παίζοντας λοιπόν το χαρτί του κάλπικου αντιφασισμού, η κυβέρνηση ουσιαστικά ξαναπλασάρει το μοναδικό επιχείρημα που έχει να καταθέσει υπέρ της άσκησης της πολιτικής της, εκείνο της εφαρμογής του δόγματος της τάξης και της ασφάλειας. Συγχρόνως επιδιώκει την επαναμάντρωση του δεξιού της ακροατηρίου πίσω στη «μεγάλη δεξιά παράταξη» και επανατοποθετεί τον παρακρατικό της βραχίονα, πίσω, στην προ εκλογικής του ανόδου χρήση.
Κινητοποιώντας ολόκληρο το μιντιακό, νομοθετικό, εκτελεστικό και δικαστικό μηχανισμό, συνεχίζει να περνάει μηνύματα σωφρονισμού προς τον πραγματικό της εχθρό, το επαναστατικό κίνημα και αποκτά καινούρια άλλοθι για νέους κύκλους καταστολής. Σ’ αυτή την κατεύθυνση ήταν και τα λόγια του Σαμαρά που έβαλε στο ίδιο τσουβάλι τους πολιτικούς χώρους που αμφισβητούν τις κεντρικές πολιτικές επιλογές του συστήματος με τους παρακρατικούς εγκληματίες της Χ.Α.
Σε παράλληλο χρόνο, η αριστερά παίρνει μέρος στο επικοινωνιακό πανηγυράκι και παρουσιάζεται σαν εγγυητής της αστικής νομιμότητας. Αναπαράγει δηλαδή με τη σειρά της την λογική του μονοπωλίου της βίας από πλευράς του κράτους, υιοθετώντας έναν αντιφασισμό που δεν αποσκοπεί στον ολοκληρωτικό αφανισμό του φασισμού, στέκεται μονίμως ανεπαρκής στο δρόμο, έχει ως βασικό του όπλο τη θυματοποίηση και συνηθίζει να φτάνει μέχρι εκεί που δεν χάνονται ψήφοι. Ορισμένα κομμάτια της μάλιστα (όπως το ΚΕΕΡΦΑ), απαιτούν μια αμιγώς θεσμική αντιμετώπιση, ζητούν δηλαδή να τεθούν οι φασίστες εκτός νόμου.
Εμείς ως αναρχικοί, πιστεύουμε ότι ο κύριος φορέας του φασισμού είναι το κράτος και το καπιταλιστικό σύστημα που υπηρετεί. Δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για την υποκριτική και γελοία αντιφασιστική δράση του κράτους ούτε ως προς τις σκοπιμότητές της, ούτε ως προς τα αποτελέσματα που μπορεί να επιφέρει. Γνωρίζουμε ότι οι φασιστικές εφεδρείες θα αποτελέσουν σύμμαχο του κράτους όταν νοιώσει ότι απειλείται πραγματικά. Το έκανε στο παρελθόν και θα το ξανακάνει όταν το κρίνει απαραίτητο. Η πολιτική πάταξης της Χ.Α. δεν θα καταφέρει να καλύψει τον πραγματικό χαρακτήρα του κράτους, εκείνον του εξουσιαστή και εκμεταλλευτή των από κάτω, του δημιουργού του φασισμού.
Χωρίς να παραγνωρίζουμε τη σημασία των αυθόρμητων κινήσεων, είτε μεμονωμένων, είτε ευρύτερων, ο φασισμός μπορεί να νικηθεί μόνο μέσα από τους αδιαμεσολάβητους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες και όχι με κρατικές και παρακρατικές εσωτερικές εκκαθαρίσεις. Οι αγώνες αυτοί οφείλουν να είναι πολύμορφοι και ριζοσπαστικοί. Το σπάσιμο της εξατομίκευσης, η συλλογικοποίηση των αναγκών και των αγώνων, η συνολικοποίηση των προταγμάτων στην κατεύθυνση της ανατροπής του κράτους και του καπιταλισμού σε χώρους εργασίας και στις γειτονιές είναι τα ζητούμενα. Τα ζητούμενα για το ριζικό τσάκισμα του φασισμού, που έρχεται μέσα απ’τη συνεχή διεργασία της κοινωνικής επανάστασης μέχρι τη γενικευμένη αυτοδιεύθυνση, την ισότητα και την ελευθερία της κοινωνίας.
Συντονισμός Αναρχικών Κοινοτήτων Αγώνα νότιας-ανατολικής Αθήνας [αναρχική συλλογικότητα ναμούς, δια μηδέν, αναρχικοί/ες Δάφνης, σύντροφοι/ισσες από Ηλιούπολη, αναρχική συλλογικότητα vogliamo tutto e per tutti, ελευθεριακό στέκι Πικροδάφνη, ελευθεριακή συλλογικότητα senza classi, πρωτοβουλία αναρχικών αντιεξουσιαστών από τους πρόποδες του Υμηττού]
Αυτοδιαχειριζόμενο Μπαρ Οικονομικής Ενίσχυσης Των Φυλακισμένων Αγωνιστών [Κυρ.27/10]
ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΜΠΑΡ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΏΝ
Κυριακή 27/10
21:00
στο Ελευθεριακό Στέκι Πικροδάφνη
Αγ. Βασιλείου και Π.Π.Γερμανού 22, Μπραχάμι
Στο χώρο θα φιλοξενούνται εκδόσεις για την οικονομική υποστήριξη των πολιτικών κρατουμένων
Συνέλευση στις νότιες συνοικίες για την αλληλεγγύη στους φυλακισμένους αγωνιστές
Προβολές Πολιτικού Ντοκιμαντέρ στο Ελευθεριακό Στέκι Πικροδάφνη
Προβολές Πολιτικού Ντοκιμαντέρ στο Ελευθεριακό Στέκι Πικροδάφνη
Για 4 Πέμπτες στις 8 μμ στο χώρο του Στεκιού
THE CENTURY OF THE SELF – Ένα ντοκιμαντέρ που εξηγεί πως οι θεωρίες του Σιγκμουντ Φρόιντ, περί της ψυχολογίας των ανθρώπων, χρησιμοποιήθηκαν απο τους καπιταλιστές για την αύξηση της κατανάλωσης και απο τους πολιτικούς για τον έλεγχο των λαών.
ΠΕΜΠΤΗ 17/10
Μέρος 1ο – Happiness Machines (διάρκειας 58 λεπτών)
ΠΕΜΠΤΗ 24/10
Μέρος 2ο – The Engineering of Consent (διάρκειας 58 λεπτών)
ΠΕΜΠΤΗ 31/10
Μέρος 3ο – There is a Policeman Inside All Our Heads He Must Be Destroyed (διάρκειας 58 λεπτών)
ΠΕΜΠΤΗ 7/11
Μέρος 4ο – Eight People Sipping Wine (διάρκειας 59 λεπτών)
Θέρος – Τρύγος – Πόλεμος
Μια από τις δυο πρώτες αφίσες του Συντοντονισμού Αναρχικών Κοινοτήτων Αγώνα Νότιας-Ανατολικής Αθήνας